Tijdens de corona-periode is er veel over gesproken: mensen misten de aanraking.
Een knuffel van je ouders, een hand op de schouder, of gewoon even lekker als vrienden de armen om elkaar heen slaan.

Hoewel langzamerhand steeds meer beperkingen vanwege de corona pandemie wegvallen, is voor veel mensen het dicht bij elkaar zijn, en daarbij ook het elkaar aanraken, nog niet vanzelfsprekend.

Behoefte aan aanraking hebben we allemaal. Het is één van de basisbehoeften die een mens heeft.
Als aanraking lange tijd ontbreekt, kan ons lichaam last krijgen van zg. huidhonger: het verlangen naar aanraking, naar lichamelijk contact.

In een onderzoek, uitgevoerd bij mensen met dementie, door Marieke Schoenmakers, begeleid door Tilburg University, ontdekte zij een aantal belangrijke redenen waarom mensen elkaar aanraken die algemeen gelden:
(Bron: M. Schoenmakers (2013). Aanraken als eerste en als laatste taal. Literatuurstudie naar het aanraken van mensen met dementie door geestelijk verzorgers. Masterthesis Tilburg University)

1. Aanraking heeft een positieve uitwerking; het kan bv. leiden tot rust, ontspanning, troost, pijnvermindering;
2. Aanraken is een vorm van communicatie: zo is het een van de weinige vormen van contact bij mensen die niet meer kunnen praten;
3. Aanraking is goed voor de onderlinge band;
4. Aanraking geeft een veilig gevoel (het meest bekende voorbeeld is dat kleine kinderen bij angst dicht bij vader of moeder kruipen);
5. Aanraking is een vorm van ‘hechtingsgedrag’; Zo willen zieke mensen vaak anderen vasthouden omdat dat houvast geeft;
6. Mensen hebben huidhonger; de behoefte om aangeraakt te worden is een primaire behoefte;
7. Met aanrakingen spreek je het zg. lichaamsgeheugen aan, alles wat een mens meemaakt, wordt op een of andere manier opgeslagen in het lijf.

Als klein kind hebben we al veel behoefte aan aanraking. Uit een onderzoek van Harvard University blijkt dat jonge kinderen die werden geknuffeld en aangeraakt meer groeiden en meer woordjes kenden dan kinderen bij wie die aanraking er niet was.

Bij aanraking worden hormonen geactiveerd, oxytocine, ook wel de gelukshormonen genoemd. Ze zorgen voor ontspanning, verminderen stress en zorgen voor een goed gevoel.

In de corona-periode hebben veel mensen (te) weinig aanraking ervaren.
Er is nu steeds meer mogelijk. Desondanks is er nog veel ‘in te halen’.

Massage kan daarbij een rol spelen. Bij massage is er continue sprake van aanraking.
In deze tijd ervaren veel mensen dat dit een heerlijke vorm is van aanraking, naast de aanraking van bv. hun partner en gezinsleden.
Mede doordat de huidhonger wordt ‘gestild’ wordt, is er sprake van een weldadig gevoel. Ook omdat de gelukshormonen hun werk gaan
doen.
Naast het feit dat een massage vele andere positieve effecten met zicht meebrengt (zie hiervoor deze link)

Bronnen: bovenstaande informatie is deels ontleend aan wetenschappelijke artikelen, en deels opgebouwd uit informatie van diverse websites en opleidingsmateriaal van instituut Esoterra.