Massage is waarschijnlijk al zo oud als de mensheid.
Oude bronnen van ongeveer 3000 jaar geleden maken al melding van vormen van drukken en wrijven.

Hippocrates (ja, hij, bekend van de Eed van Hippocrates bij de geneeskunde) wordt gezien als dé grondlegger van de westerse massage. Hij beschreef massagetechnieken zoals anatripsis en frictie. Ook maakt Hippocrates in zijn werken melding van effleurages.
Hippocrates schreef: “De arts moet zich in veel zaken bekwamen, maar zeker in het wrijven. Wrijven kan een los gewricht verstevigen en een vastzittend gewricht losmaken.”

Massage onderging vele ontwikkelingen in de eeuwen na Hippocrates.

Maar in de 18e eeuw werd de échte basis gelegd voor de moderne westerse massage. Dit gebeurde door een Zweed, genaamd Per Hendrik Ling (1776-1839). Hier komt de benaming ‘Zweedse Massage’ vandaan (tegenwoordig vaak ‘Klassieke Massage’ genoemd).
Deze man beschreef een set van diverse technieken, gebaseerd op zijn eigen kennis van gymnastiek en fysiologie, alsmede zijn kennis van veel Chinese en enkele Egyptische, Griekse en Romeinse technieken.

De Nederlander Johann Georg Mezger (1838-1909) wordt door velen echter bestempeld als dé grondlegger van de moderne massage en fysiotherapie. Van de technieken die Per Hendrik Ling had uitgewerkt, maakte Johann een samenhangend systeem van massage. Ook bedacht hij de termen voor de toegepaste technieken. Het massage-systeem bestaat uit effleurages (lange, glijdende strijkingen), petrissages (optillen en kneden van spieren), fricties (diepe ronddraaiende drukbewegingen) en tapotages (kloppen).

Veel van deze technieken worden in de opleidingen door masseurs nog steeds aangeleerd.

Na deze periode ontstaan steeds meer vormen van massage, inmiddels reeds tientallen.
De jaren ’70 brachten hierbij de ontwikkelingen van massage in een stroomversnelling. Door de groeiende interesse in spiritualiteit kwam er ook aandacht voor de zg. holistische benadering, met nadruk op voelen, ervaren en aanwezig zijn.
Daarbij werden ook steeds meer therapeutische vaardigheden van belang en zo ontstond ook de massage-therapeut.

In de jaren ’90 werd massage steeds meer ingezet in de steeds drukker wordende samenleving. Dat is tot op de dag van vandaag nog steeds het geval. Ook de populaire stoelmassage werd in deze tijd ontwikkeld.

Op dit moment is massage nog steeds in ontwikkeling.
Mede door de aandacht voor wellness in zijn algemeen, is er ook meer en meer aandacht voor massage.
Deels dus wordt massage gezien als onderdeel van (para)medisch handelen, deels als zelfstandige discipline (nauw gerelateerd aan wellness).

In de oosterse wereld kent massage ook een uitgebreide historie.
Massage wordt daar nog steeds wel gezien als medisch vak.
En ook in deze hoek zijn inmiddels diverse variaties ontwikkeld (o.a. Shiatsu, Thaise massage, Ayurvedische massage).

 

Bronnen: bovenstaande informatie is niet ontleend aan wetenschappelijke artikelen, maar opgebouwd uit informatie van:

Divers websites van masseurs
 Opleidingsmateriaal instituut Esoterra